Biogramy

Jerzy Bereś, ur. 1930 r. w Nowym Sączu, zmarł w Krakowie w 2012. Artysta plastyk, rzeźbiarz. W 1956 ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych, był uczniem Xawerego Dunikowskiego. Pierwszą indywidualną wystawę miał w 1958 r. w krakowskim Domu Plastyków, zaprezentował tam m.in. rzeźby: Kołysanka, Matka, Ewa, wykonane z gipsu i żelazobetonu, materiałów, które artysta niebawem odrzucił.  W 1960 powstają jego pierwsze rzeźby z cyklu "Zwidy" a w 1967 z cyklu "Wyrocznia", wykonane z naturalnych surowców: drewna, kamienia polnego, zgrzebnego płótna i konopnych sznurów. W 1968 Bereś prezentuje w warszawskiej Galerii Foksal pierwszą manifestację artystyczną "Przepowiednia I". Otwiera ona cały cykl happeningów, będących komentarzem do polityki, religii, sztuki i filozofii, w których artysta często posługuje się własnym ciałem. W 1972 r. pojawia się kolejna propozycja Beresia, seria "Ołtarze", wykorzystująca rozbudowane, drewniane konstrukcje. Następne lata przyniosły nowe realizacje, nazywane przez artystę "mszami", w których poruszał on najważniejsze polskie problemy, m.in.: "Msza Romantyczna", "Msza Polityczna", "Msza polska". Jerzy Bereś wykształcił swój własny i niepowtarzalny styl. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach w kraju i zagranicą, m.in. reprezentował Polskę na 9 Biennale w Sao Paulo (1967/68).  W 1995 r. w Muzeum Narodowym w Poznaniu odbyła się monograficzna wystawa twórczości artysty. Jerzy Bereś jest też wspólnie ze swą żoną Marią Pinińską-Bereś autorem rzeźb ołtarzowych i grupy Ukrzyżowania do kościoła MB Fatimskiej w Tarnowie.

LITERATURA

Strona internetowa: www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_beres_jerzy

• Następny artykuł