Dawne kościoły

Bochnia, miasto powiatowe (województwo małopolskie).
HISTORIA. Fundacja klasztoru dominikanów w Bochni miała miejsce w 1375 r. i łączy się z osobą królowej Elżbiety Łokietkówny, matki króla Węgier i Polski Ludwika Węgierskiego. Pierwotny kościół zakonników był budowlą drewnianą, dopiero w 2. poł. XIV w. zbudowany został murowany kościół. W XVII w. cały zespół budynków klasztornych został przekształcony w duchu baroku, a w 1622 r. do kościoła dobudowano kaplicę Matki Bożej Różańcowej. W 1751 r. miał miejsce pożar, który poważnie zniszczył zabudowania i doprowadził do likwidacji klasztoru w 1777 r. oraz wyjazdu zakonników do Jarosławia. Jedyną pozostałością po dominikanach w Bochni jest położony przy rynku barokowy gmach, podarowany zakonnikom w XVII w. przez mieszczanina Stanisława Kowalińskiego. Obecnie pełni funkcję Muzeum im. Stanisława Fischera.
ARCHITEKTURA. O wyglądzie kościoła wiadomo bardzo niewiele. Była to budowla gotycka, przekształcona w okresie baroku. Murowana, o trzech nawach.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA w większości zostało przeniesione do bocheńskiego kościoła św. Mikołaja. Tam właśnie znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Różańcowej z XVI w., przekazany dominikanom przez Krzysztofa Bąkowskiego z Wieliczki jako wotum za cudowne uratowanie jego rodziny w czasie pożaru miasta. W bocheńskiej farze znajduje się też barokowy portal z 4. ćw. XVII w., umieszczony w wejściu do kaplicy z h. Starykoń i Tarnawa.

Tekst umieszczony 27.12.2007
Fotografia za: Bochnia. Dzieje miasta i regionu, Kraków 1980

LITERATURA

Kiryk F., Ruta Z., Bochnia. Dzieje miasta i regionu, Kraków 1980
Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Piątkowska Ł., Parafie Ziemi Bocheńskiej, Bochnia 2004

• Następny artykuł