Kościoły

Kamionka Mała, miejscowość w powiecie limanowskim (województwo małopolskie).
HISTORIA. Parafia w Kamionce Małej powstała około 1373 r., z czasem utraciła niezależność i w 1470 r. została włączona do parafii w Ujanowicach. Dopiero w 1870 r. biskup tarnowski Alojzy Pukalski utworzył w Kamionce niezależną ekspozyturę a 1925 r. biskup Leon Wałęga erygował na nowo parafię. Poprzedni drewniany kościół pochodził z XV w. Obecny wzniesiony został po 1728 r., następnie w 1790 r. dobudowano lub odnowiono wieżę kościoła. W 1884 r. kościół został gruntownie odnowiony, dobudowano wtedy kaplicę od południa i składzik od północy.
ARCHITEKTURA. Drewniany, oszalowany i kryty blachą. Wzniesiony w konstrukcji zrębowej, z wieżą o konstrukcji słupowej. Złożony z nawy i prezbiterium zamkniętego trójbocznie. Przy prezbiterium od północy zakrystia i kaplica od południa. Przy nawie od północy składzik, od południa krucha zaś od zachodu wieża, poprzedzona niewielkim przedsionkiem. Na zewnątrz kościół nakryty jest dachem dwuspadowym o wspólnej kalenicy z wieżyczką na sygnaturkę. Wieża o pochyłych ścianach, podzielona na dwie kondygnacje, nakryta jest hełmem baniastym z latarnią. Wnętrza nakryte są stropami płaskimi. Ściany zdobi polichromia figuralna i ornamentalna, wykonana przez Ferdynanda Miklasińskiego w 1857 r.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Ołtarz główny neogotycki z 2. połowy XIX w. z barokową rzeźbą św. Katarzyny z XVII w. i ustawionymi po bokach posągami śś. Piotra i Pawła współczesnymi ołtarzowi. Dwa ołtarze boczne późnobarokowe z przed 1728 r., w prawym obraz św. Józefa z Dzieciątkiem, w sukience drewnianej, w lewym obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Ołtarz w kaplicy został zmontowany w 1891 r. z wykorzystaniem fragmentów barokowych i rokokowych. Ambona z XVII w. z malowidłami ewangelistów na parapecie. Chrzcielnica kamienna, ludowa z XiX w. nawiązująca do renesansu. Organy 9-głosowe, wykonane w 1906 r. przez Tomasza Falla ze Szczyrzyca, w 1936 r. przeniesione z Brzezin koło Ropczyc. Kilka obrazów: św. Kinga z XVII w., Chrystus w drodze do Emaus z XVII w., Syn Marnotrawny z XVIII w., śś. Wojciech i Józef z 1797 r., Chrystus i dzieci z przełomu XVIII/XIX w., św. Mikołaj, barokowo-ludowy z przełomu XVIII/XIX w. Kilka rzeźb: Chrystus Zmartwychwstały, późnogotycki oraz Chrystus Ukrzyżowany, barokowy z XVIII w., umieszczony w tęczy.
DZWONNICA zbudowana w 1925 r., z kamienia, wolnostojąca w kształcie arkady prześwitami na zawieszenie trzech dzwonów: 1. Katarzyna, wykonany w 1925 r. w Odlewni dzwonów Schwabe w Białej; 2. Bez nazwy odlany w 1922 r.; 3 nieustalony.

LITERATURA

Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. I, Województwo krakowskie, z. 2, Powiat bocheński, Warszawa 1953
Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacia, opr. zb., Pruszków 2001
Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Parafie ziemi limanowskiej, opr. zb., Proszówki 2009
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis
ks. Rzepa J, Kornecki M., Dzwony Diecezji Tarnowskiej, Kraków 2001

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł