Stara Jastrząbka - miejscowość w powiecie dębickim (województwo podkarpackie).
HISTORIA. Parafię w Starej Jastrząbce uposażył w 1581 r. właściciel tutejszych dóbr Konstanty Ostrogski. Erekcji parafii dokonał w 1599 r. kardynał Jerzy Radziwiłł. Pierwotny drewniany kościół parafialny p.w. św. Krzyża konsekrował przed rokiem 1596 abp lwowski J. D. Solikowski. Kościół ten w 1790 r. został zniszczony przez pożar, ocalała tylko dzwonnica. Około 1791 r. rozpoczęto budowę nowego murowanego kościoła, który w latach 1929-30 został powiększony o nawy boczne  i wieżę według projektu architekta Augustyna Tarkowskiego, wtedy także podwyższono nawę główną. W 1944 r. w wyniku działań wojennych kościół został poważnie uszkodzony, zburzona została też wieża. W latach 1946-47 odbudowano korpus, w 1964 r. wnętrze nakryto sklepieniem a w latach 1966-68 odbudowano wieżę według planów z 1929 r.
ARCHITEKTURA. Barokowy i neobarokowy. Murowany z cegły, otynkowany. Trójnawowy, bazylikowy z  niewielkim prezbiterium zamkniętym trójbocznie, po którego bokach zakrystia i przedsionek. Nawy boczne trójprzęsłowe, nieco krótsze od głównej, przy nich od zachodu przedsionki. Od zachodu wieżą, wysoka na 44 m, wtopiona w korpus nawy głównej. Prezbiterium nakryte sklepieniem żaglastym, nawy sklepieniami krzyżowymi na gurtach. Wnętrze rozczłonkowane pilastrami, na zewnątrz podziały ramowe. Okna naw zamknięte łukiem segmentowym. Wieża o dwóch kondygnacjach, przedzielonych gzymsem, nakryta hełmem baniastym z ażurową latarnią. Dach dwuspadowy z wieżyczką na sygnaturkę.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Ołtarz główny neobarokowy, ufundowany przez Wincentego Starzyka, wykonany przez rzeźbiarza Stanisława Chajca oraz malarza Jakuba Beresia w 1949 r. Znajdują się w nim obrazy: 1.  Jezusa Ukrzyżowanego namalowany przez Stanisława Klimowskiego; 2. śś. Piotra i Pawła oraz płaskorzeźba Matki Boskiej Pocieszenia. Cztery ołtarze boczne: 1. św. Józefa; 2. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy; 3. Najświętszego Serca Pana Jezusa; 4. Matki Boskiej z Lourdes oraz ambona oraz chrzcielnica wykonane przez Stanisława Chajca. Organy 17-głosowe wykonane przez Wacława Biernackiego z Krakowa w 1959 r. Powiększone w 1997 przez Mirosława Jakubowskiego z Włocławka.

Tekst umieszczony 24.09.2003, aktualizowany 24.11.2003

LITERATURA

Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis