Biogramy
Mistrz Tryptyku z Wójtowej
Marek SztorcMistrz Tryptyku z Wójtowej i związany z jego osobą warsztat działał w latach 1515-1540, zapewne w którymś z miast Podkarpacia, w rachubę wchodzą tu takie miasta jak: Sącz, Biecz lub Jasło. Wskazuje na to skupienie prac tego warsztatu na obszarze pomiędzy Tarnowem, Jasłem a Nowym Sączem. Mistrz i jego warsztat kontynuowali stylowe i technicznie tradycje gotyckiego malarstwa cechowego. Zajmowali się wykonywaniem dekoracji stropowych i ściennych we wnętrzach kościołów drewnianych oraz malowanych nastaw ołtarzowych. Pozostawali na usługach środowiska prowincjonalnego i dostosowywali swoją zachowawczą twórczość do potrzeb parafii wiejskich. Jednolite i dobrze czytelne cechy maniery pozwalają związać szesnaście dzieł z tym warsztatem a nawet ręką samego mistrza, który samodzielnie wykonywał figuralne kompozycje nastaw ołtarzowych i dekoracji stropowych. Prace te charakteryzował linearyzm, upodabniający kompozycje malarskie do kolorowych drzeworytów oraz twardy modelunek, widoczny np. w kształtowaniu manierycznie zmiętej draperii. Cechy te wynikały z wykorzystywania przez malarza tych samych wzorów graficznych. Mistrz Tryptyku z Wójtowej korzystał m.in. z odbitek Wielkiej i Małej Pasji Dürera oraz drzeworytów Schäufeleina ze Speculum Passionis. Szablonowość rozwiązań wynikała z monotematycznych programów ikonograficznych, stosowanych w zdobieniu wnętrz kościołów prowincjonalnych. Duża część prac tego warsztatu została wykonana dla kościołów leżących dziś na terenie diecezji tarnowskiej. Jednak obecnie tylko kościół w Krużlowej może pochwalić się dekoracją malarską stropów wykonaną przez Mistrza Tryptyku z Wójtowej. Pozostałe zachowane dzieła zostały przeniesione do muzeów, m.in. Muzeum Diecezjalnego w Tarnowie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Lwowskiej Galerii Obrazów.
Tekst umieszczony 10.07.2008
Ilustracje pochodzą z pracy J. Gadomskiego, Gotyckie malarstwo Małopolski.
LITERATURA
Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-1540, Warszawa 1995
