Biogramy

Mistrz Tryptyku z Szyku, nieznany z nazwiska malarz krakowski, działał przypuszczalnie w latach 1510-35. Okres jego aktywności pokrywa się z czasem działalności dwóch krakowskich malarzy Jana z Twardoszyna i Jakuba Wody. Wyraźnym znakiem rozpoznawczym stylu mistrza są powtarzające się typy fizjonomiczne. Przeważają wśród nich szerokie, mięsiste twarze o pełnych wargach i szeroko rozstawionych oczach. W przedstawieniach Matki Boskiej i świętych niewiast przeważa typ młodej kobiety z wysokim czołem i gładko szczesanymi włosami. Na głównych obrazach tryptyków i kwaterach awersów nie unikał zdobionych roślinnym reliefem złoceń, często zestawiał je z tłem pejzażowym. Chociaż sztuka jego tkwiła mocno w konwencjach gotyckich, bardziej niż współcześni zbliżał się do nowożytnego pojmowania roli krajobrazu w budowie malarskiej przestrzeni. Do swych kompozycji wprowadzał także renesansowe formy ornamentalne. Wzory dla swojej twórczości czerpał z prac Albrechta Dürera, Hansa Schäufeleina oraz malarzy Dolnej Austrii. Dzieła przypisywane Mistrzowi tryptyku z Szyku znajdują się dzisiaj m.in. w MN w Krakowie, Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie oraz w kościołach parafialnych Szyku, Przydonicy czy Chronowa. Późnogotycki tryptyk znajdował się także w kościele Trójcy Świętej w Tarnowie.

Tekst umieszczony 14.09.2003

Ilustracje pochodzą z książki Jerzego Gadomskiego, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-1540.

LITERATURA

 Chrzanowski T., Kornecki M., Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982
Gadomski J. ,Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-1540

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł