Kościoły

Szyk, miejscowość w powiecie limanowskim (województwo małopolskie).
HISTORIA. Parafia w Szyku powstała w XIV w. Obecny kościół zbudowany został w 1633 r., z wykorzystaniem elementów pochodzących z wcześniejszej świątyni z 1. połowy XVI w.
ARCHITEKTURA. Drewniany, wzniesiony w konstrukcji zrębowej z wieżą o konstrukcji słupowej, oszalowany i kryty gontem. Złożony z nawy i węższego prezbiterium zamkniętego trójbocznie, przy którym od północy dostawiona jest zakrystia. Od frontu do nawy przylega izbicowa wieża o pochyłych ścianach, nakryta daszkiem namiotowym. Wieża w górnej części nie przylega do ściany nawy. Prezbiterium i nawa nakryte są wspólnym dachem jednokalenicowym z barokową wieżyczką na sygnaturkę. Wewnątrz kościół nakryty jest stropami płaskimi z zaskrzynieniami w nawie. Tęcza prostokątna, profilowana. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach. W wejściu z wieży do nawy głównej oraz w dwóch wejściach po bokach wieży znajdują się portale zamknięte łukami w tzw. "ośli grzbiet". Polichromia. Odsłonięte zostały pozostałości renesansowej polichromii z XVI w., największy fragment zachował się na północnej ścianie prezbiterium i przedstawia on scenę z życia św. Stanisława.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Ołtarz główny rokokowy z 2. połowy XVIII w. z bramkami i ustawionymi nad nimi rzeźbami śś. Piotra i Pawła. W polu środkowym umieszczony jest malowany na desce późnogotycki obraz z 1. połowy XVI w. Przedstawia on Matkę Bożą z Dzieciątkiem w promienistej mandorli oraz Trójcę Świętą w rzadkim typie "Pietas Domini", czyli Bóg Ojciec z martwym Chrystusem na kolanach. Obraz ten jest dziełem anonimowego malarza, zwanego jako Mistrz Tryptyku z Szyku. i stanowił dawniej część środkową tryptyku. Na zasuwie znajduje się barokowy obraz św. Barbary z 2. połowy XVII w. a w zwieńczeniu obraz bł. Salomei z XVIII w. Dwa ołtarze boczne rokokowe z 2. połowy XVIII w. z barokowymi obrazami: w lewym św. Wojciecha w polu środkowym i św. Apolonii w zwieńczeniu, w prawym św. Józefa z XIX w. w polu środkowym i św. Kingi w zwieńczeniu. Chrzcielnica kamienna, renesansowa z 1585 r. z herbem Półkozic i inicjałami M D B C. Ambona rokokowa z 2. połowy XVIII w. Organy 6-głosowe wykonane przez Tomasza Falla w 1912 r. Trzy dzwony: 1. z 1765 r., odlany w 1765 r. przez Kaspra Kramnitza z Krompachu; 2. z 1928 r., wykonany w Odlewni dzwonów Felczyńskich w Przemyślu; 3. sygnaturka nieustalonego pochodzenia.

Rzut poziomy za: Leksykon zabytków architektury Małopolski, Warszawa 2013
Reprodukcja obrazu za Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-1540

LITERATURA

Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-1540, Warszawa? Kraków 1995
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. I, Województwo krakowskie, z. 7, Powiat limanowski, Warszawa 1953
Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Kornecki M., Kościoły drewniane w Małopolsce, Kraków 1999
Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacia, opr. zb., Pruszków 2001
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis
ks. Rzepa J, Kornecki M., Dzwony Diecezji Tarnowskiej, Kraków 2001

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł