Biogramy

Karol Stryjeński, urodzony  w 1887 r. w Krakowie, zmarł w 1932 w Warszawie. Architekt i urbanista. Był synem Tadeusza Stryjeńskiego, znanego krakowskiego architekta. W latach 1907-11 studiował architekturę na politechnice w Zurychu. Po ukończeniu studiów pracował w biurze architektonicznym swego ojca. Pierwszym sukcesem Karola Stryjeńskiego było zwycięstwo w 1912 r., w konkursie na projekt mieszkań robotniczych w Krakowie. W 1916 r. ożenił się z Zofią, późniejszą znaną malarką, ilustratorką i projektantką tkanin. W 1922 r. uzyskał pierwszą nagrodę w rządowym konkursie na plan regulacji Zakopanego, chciał stworzyć z tego uzdrowiska ośrodek sportowy i wypoczynkowy. Planował u stóp Regli wielki park sportowy ze stadionem, ślizgawką, kortami tenisowymi i skocznią narciarską na Krokwi. Od 1923 r. był dyrektorem Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Aktywnie działał w Polskim Towarzystwie Tatrzańskim, był m.in. prezesem sekcji narciarskiej i organizatorem zawodów sportowych. W 1927 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie objął katedrę rzeźby monumentalnej na ASP. W 1932 r. został dyrektorem Instytutu Propagandy Sztuki w Warszawie. W tym samym roku zmarł na skutek wylewu krwi do mózgu. Został pochowany w rodzinnym grobowcu w Krakowie, a po kilkunastu miesiącach zgodnie z ostatnią wolą zmarłego, pochowano go na Starym Cmentarzu w Zakopanem. Zaprojektował m.in. pawilon polski na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w 1925 r., gmach Instytutu Propagandy Sztuki w Warszawie, skocznię narciarską Wielką Krokiew w Zakopanem, mauzoleum Kasprowicza na Harendzie w Zakopanem, willę Monte przy Ogrodowej 1 w Zakopanem (1925), willę Bożydar przy Jagiellońskiej 24 w Zakopanem (1929), willę Nowotnego przy Kotelnicy 2 w Zakopanem (ok. 1927) oraz schroniska tatrzańskie w Morskim Oku i nieistniejące już w tej postaci na Hali Gąsienicowej i w Dolinie pięciu Stawów. Karol Stryjeński był także autorem projektu odbudowy i rozbudowy kościoła w Radłowie.

Tekst umieszczony 11.09.2003, ostatnio aktualizowany 28.01.2006

LITERATURA

Chrzanowski T., Kornecki M., Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982
Zdebski J., Cmentarz zasłużonych w Zakopanem, Kraków 1983

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł