Lokalizacja: Krynica, powiat Nowy Sącz
Budowa: 1887 - 1902
Architekt: Jan Zawiejski
Styl: 
eklektyczny ze elementami neorenesansowymi

HISTORIA. Mimo, że Krynica stała się popularnym uzdrowiskiem to długi czas nie miała kościoła rzymskokatolickiego. Nabożeństwa odbywały się w kaplicy zdrojowej. W 1886 r. podjęto decyzję o budowie murowanego kościoła. Przyczynił się do tego architekt Jan Zawiejski, który jeszcze w tym samym roku bezpłatnie wykonał projekt świątyni. Budowa rozpoczęła się w 1887 r. a pracami do sierpnia 1889 r. kierował osobiście Zawiejski. Ze względu na trudności finansowe prace budowlane przeciągnęły się. Konsekracji kościoła dokonał w 1902 r. biskup tarnowski Leon Wałęga. Niebawem kościół okazał się zbyt mały i podjęto decyzję o jej rozbudowie. Została przeprowadzona w latach 1932-35 według projektu Franciszka Mączyńskiego i doprowadziła do całkowitej zmiany jego wyglądu.

ARCHITEKTURA. Eklektyczny o dominujących cechach renesansu włoskiego. Zbudowany na planie krzyża łacińskiego. Złożony był z krótkiej dwuprzęsłowej nawy, transeptu i niewielkiego jednoprzęsłowego prezbiterium, zamkniętego półkoliście oraz ukośnie ustawionej wieży. Kościół nakrywały dachy dwuspadowe z wieżyczką na sygnaturkę. Wieża kwadratowa, wysoka na cztery kondygnacje, zwieńczona była trójkątnymi naczółkami i nakryta ostrosłupowym hełmem. Na skrzyżowaniu naw usytuowana była kopuła , wsparta na pendentywach.

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Ołtarz główny został wykonany po 1891 r. według projektu Jana Zawiejskiego.

Plany kościoła za: Purchla J., Jan Zawiejski w Krynicy. W 150 rocznicę urodzin architekta, Almanach Muszyny R. 2004

LITERATURA

Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Purchla J., Jan Zawiejski w Krynicy. W 150 rocznicę urodzin architekta, Almanach Muszyny R. 2004