Kościoły

Krasne Lasocice, miejscowość w powiecie limanowskim (województwo małopolskie).
HISTORIA. W 1919 r. biskup tarnowski Leon Wałęga utworzył w Krasnem Lasocicach ekspozyturę niezależną od parafii Góra św. Jana. W 1925 r. biskup Wałęga erygował tutaj parafię i powierzył opiekę duszpasterską cystersom z pobliskiego Szczyrzyca. W 1934 r. kolejny biskup tarnowski Franciszek Lisowski powierzył obowiązki duszpasterskie księżom diecezjalnym. Początkowo parafianie gromadzili się na nabożeństwa w kaplicy cmentarnej. Obecny kościół został zbudowany w latach 1935-38 według projektu architekta Stanisława Filipkiewicza pod kierunkiem budowniczego Stanisława Augustyna.
ARCHITEKTURA. Eklektyczny, zbudowany z kamienia. Złożony z trójnawowego, bazylikowego, czteroprzęsłowego korpusu z krótkim trójbocznie zamkniętym prezbiterium, równym szerokością nawie głównej, przy którym od zachodu dostawiona przybudówka zakrystyjna. Wieża nadbudowana nad południowym przęsłem korpusu, w dolnej części czworoboczna, przechodząca w ośmiobok, nakryta baniastym hełmem pseudobarokowym z latarnią. Kościół na zewnątrz opięty jest uskokowymi przyporami. Nakryty jest dachami dwuspadowymi nad nawą główną i prezbiterium, z baniastą wieżyczką na sygnaturkę z latarnią nad ostatnim przęsłem nawy głównej. Nad nawami bocznymi dachy jednospadowe. W fasadzie frontowej znajdują się trzy wejścia, największe z nich środkowe zamknięte jest łukiem półkolistym, nad nim mieści się okulus. Na tej samej wysokości znajdują się okulusy oświetlające nawę główną. Nawy boczne oświetlone są oknami zamkniętymi półkoliście, analogiczne zamknięcia mają wydłużone okna w prezbiterium. Wnętrza nawy głównej i prezbiterium nakryte są skle­pieniami gwiaździstymi, zaś w nawach bocznych krzyżowymi. Nawy boczne wydzielone są od nawy głównej kolumnami. Polichromia wnętrza figuralna i or­namentalna wykonana została w 1948 r. przez Józefa Nawalka przy współpracy Fryderyka Śnieżka i Józefa Sary. W oknach znajdują się witraże figuralne wykonane w 1937 r. w firmie M. Paczków w Krakowie.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Ołtarz główny z kamienia i stiuku wykonany został w 1938 r. przez Alfonsa Kwiatkowskiego, znajduję się w nim płaskorzeźba stiukowa oraz rzeźba Marii wykonane w 1966 r. przez Władysława Stolarza. Dwa ołtarze boczne z lat 1938-1939, ze stiukowymi płaskorzeźba­mi Serca Jezusa i św. Józefa, wykonanymi przez Alfonsa Kwiatkowskiego, polichromowanymi przez Edwarda Stępka. Chrzcielnica kamienna projektowana przez inżyniera Tadeusza Brzozę i wykonana przez Stanisława Stokłosę w 1953 r. Ambona wykonana w 1939 r. przez Józefa i Franciszka Kubacików. W kościele znajdują się ponadto: Obraz Matki Bożej Częstochowskiej z 2. poł. XIX w., stiukowa płaskorzeźba Chrztu w Jordanie, wykonana przez Alfonsa Kwiatkowskiego w 1939 r. Stacje Drogi Krzyżowej z 1943 r., również wykonane przez Kwiatkowskiego. Prospekt organowy z 1953 r., znajdują się w nim 16-głosowe organy wykonane w latach 1951-61 przez Józefa Mrózka i przy udziale Józefa Kalety. Zostały ukończone przez Bartłomieja Ziemiańskiego ze Szczyrzyca i jego syna Władysława. W 1988 r. Kazimierz Plewa z Nowego Sącza wyremontował instrument i dobudował jeden głos. Dwa dzwony nieustalonego odlewu, jeden z plakietką ze św. Ignacym Loyolą.

LITERATURA

Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis
ks. Rzepa J, Kornecki M., Dzwony Diecezji Tarnowskiej, Kraków 2001
Strona internetowa: http://www.organy.art.pl/instrumenty.php?instr_id=2172

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł