Kościoły
Dawna cerkiew greckokatolicka Opieki Bogurodzicy
Krynica - miasto w powiecie sądeckim (województwo małopolskie).
HISTORIA. Cerkiew została zbudowana w latach 1887-88 na miejscu poprzedniej z 1796 r., która spłonęła. Była odnawiana w latach 1932 i 1947. Po 1947 r. użytkowana jest jako kościół rzymskokatolicki. W 1981 r. erygowana została parafia w Słotwinach i do wzniesienia nowego, murowanego kościoła w 2002 r. dawna cerkiew była świątynią parafialną. Obecnie pełni funkcję kościoła pomocniczego.
ARCHITEKTURA. Wzniesiona w tradycji łemkowskiego budownictwa cerkiewnego. Drewniana, konstrukcji zrębowej, oszalowana. Trójdzielna, złożona z trójbocznie zamkniętego prezbiterium, szerszej nawy oraz wieży od frontu, częściowo wtopionej w babiniec. Przy prezbiterium od północy i południa niewielkie przybudówki zakrystyjne. Nad nawą dach namiotowy, nad prezbiterium i babińcem dachy kalenicowe, przechodzące nad prezbiterium i nawą w wydatne hełmy baniaste ze ślepymi latarniami. Wieża kwadratowa, o prostych ścianach, nakryta daszkiem namiotowym i hełmem analogicznym jak nad nawą. Wnętrza nakryte stropami płaskimi. Polichromia ornamentalna i figuralna z 1930 r.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Wyposażenie wnętrza pochodzi przeważnie z dawnego kościoła parafialnego w Krynicy Zdroju, z którego zostało przeniesione w latach 50-tych XX w. Ołtarz główny neorenesansowy wykonany w 1890 r. przez Romualda Łapczyńskiego według projektu architekta Jana Zawiejskiego. W ołtarzu obraz NMP według Murilla, namalowany przez Władysława Rossowskiego około 1890 r. Trzy ołtarze boczne, dwa z nich wykonał Karol Mally w 1898 r., znajdują się w nich obrazy Serca Jezusa i św. Józefa, namalowane przez Adama Szuppe; trzeci ołtarz z 1965 r. Dzwon nieustalonego odlewu. Z dawnego wyposażenia cerkiewnego zachowały się tylko fragmenty ikonostasu.
Tekst umieszczony 24.01.2011
LITERATURA
Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, opr. zb., Pruszków 2003
Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
