Kościoły

Lokalizacja: Łęki Górne, powiat Dębica (49.974957, 21.215237)
Budowa: 1484, XVII w., 2. połowa XVIII w.
Styl: drewniany, gotyk i barok

HISTORIA. Parafia w Łękach Górnych powstała około 1373 r. Obecny kościół został wzniesiony w 1484 r., przypuszczalnie z fundacji Zakliki Międzygórskiego, ówczesnego właściciela wsi. Przebudowany w XVII w., wtedy m.in. dobudowano murowaną zakrystię z fundacji Katarzyny z Lubienieckich Łętowskiej. Kolejna rozbudowa miała miejsce w 2. poł. XVIII w. kiedy do kościoła dostawiono wieżę. W latach 1924 i 1934 kościół był gruntownie odnawiany, niestety usunięto wtedy portal z datą budowy kościoła.

ARCHITEKTURA. Jest to obiekt gotycki z wieżą barokową. Drewniany konstrukcji zrębowej, szalowany z zakrystią murowaną z cegły i kamienia, otynkowaną. Jednonawowy z prezbiterium zamkniętym trójbocznie, przy którym od północy zakrystia. Przy nawie od zachodu wieża o konstrukcji słupowej, ścianach pochyłych, z nadwieszaną izbicą, nakryta hełmem barokowym, baniastym z latarnią, poprzedzona kruchtą. Wnętrze nakryte stropami płaskimi, w nawie z zaskrzynieniami, wsparte na sześciu słupach, w zakrystii sklepienia krzyżowe i kolebkowe. Dach nad nawą i prezbiterium o wspólnej kalenicy, dwuspadowy, pobity blachą. W kościele również dwa portale ostrołukowe, profilowane, gotyckie z końca XV w. Polichromia wnętrza figuralna i ornamentalna, wyk. przez Irenę Wojnicką, Helenę Majewską oraz Bolesława Duszę w 1966 r.

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Ołtarz główny rokokowy z 3. ćw. XVIII w., z rzeźbioną grupą Ukrzyżowania, w polu głównym, po bokach bramki, na których ustawiono rzeźbione postacie śś. Wojciecha i Stanisława. Ołtarze boczne rokokowe z 2. poł. XVIII w., w nich m.in. rzeźba Matki Bożej z Dzieciątkiem i obraz Serca Pana Jezusa. Chrzcielnica drewniana, późnorenesansowa z pocz. XVII w. Ambona barokowa, o bogatej dekoracji snycerskiej, na korpusie płaskorzeźby czterech ewangelistów, w zaplecku przedstawienie Chrystusa Dobrego Pasterza, na baldachimie tablice Dziesięciu Przykazań. Trzy zespoły ław manierystycznych z pocz. XVII w., o bogatej dekoracji figuralnej. W łuku tęczy krucyfiks barokowy z XVII w. Obrazy: 1. Zaśnięcia NMP, gotycki z 4. ćw. XV w., malowany przez Lazarusa Gertnera z Ulm; 2. Ukrzyżowanie Chrystusa, barokowy z 2. poł. XVII w. Organy 12-głosowe z XIX w., przywiezione po 1945 r. z ziem zachodnich. Na wieży trzy dzwony: 1. z 1544 r. odlany przez Tymocha Andrijewa z Pskowa; 2. św. Bartłomiej Apostoł; 3. Matka Boska Wniebowzięta, oba z 1923 r. wykonane w Odlewni dzwonów Felczyńskich w Przemyślu.

Tekst umieszczony 11.09.2003, ostatnio aktualizowany 28.03.2005
Reprodukcja obrazu pochodzi z książki J. Gadomskiego, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-1540.

LITERATURA

Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-1540, Warszawa - Kraków 1995
Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Kornecki M., Kościoły drewniane w Małopolsce, Kraków 1999
Krupiński A., Zabytki urbanistyki i architektury województwa tarnowskiego, Kraków 1989
ks. Rzepa J, Kornecki M., Dzwony Diecezji Tarnowskiej, Kraków 2001
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis
Strona internetowa: www.podkarpackie.pl/szlak/

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł