Maciej Trapola (zm. 1637), architekt włoski związany z dworem wojewody krakowskiego, Stanisława Lubomirskiego. Przebudował dla niego zamek w Nowym Wiśniczu otaczając go fortyfikacjami bastionowymi (1615-21). W Nowym Wiśniczu Trapola wzniósł jeszcze kościół parafialny (1618-21), ratusz (1620) oraz kościół i klasztor karmelitów bosych (1631-35), zniszczony przez Niemców i zamieniony na więzienie. Przypisuje mu się także przebudowę zamków w Łańcucie i Połonnem. W swej twórczości nawiązywał do manierystycznych i wczesnobarokowych form północnowłoskich. Jego wczesnobarokowy styl ma jeszcze wiele cech manierystycznych, widocznych w przesadnym wyolbrzymianiu elementów dekoracyjnych. Uznaje się go za jednego z najwybitniejszych architektów wczesnego baroku na ziemiach polskich. Trapola został pochowany w krypcie Lubomirskich, w zaprojektowanym przez siebie kościele karmelitów w Nowym Wiśniczu.

Tekst umieszczony 11.09.2003, ostatnio aktualizowany 09.04.2007

Ilustracja czarno-biała pochodzi z książki A. Miłobedzkiego Architektura polska XVII wieku, Warszawa 1980

LITERATURA

Chrzanowski T., Kornecki M., Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982
Sztuka świata. Leksykon L-Z, t. 13, Warszawa 2000