Antoni Frączkiewicz (zm. 1741), snycerz i sztukator krakowski okresu baroku i rokoka. Zapewne był uczniem Baltazara Fontany, z którym mógł zetknąć się jeszcze w okresie gdy ten działał w Ołomuńcu. Przybył do Krakowa około 1716 r. i szybko uzyskał dominującą pozycję wśród tutejszych rzeźbiarzy, otrzymując wiele prestiżowych zamówień na wykonanie elementów wyposażenie do kościołów Krakowa i Małopolski. Blisko współpracował z Kacprem Bażanką, m.in. wykonując jego projekty ołtarzy m.in. do kościoła norbertanek w Imbramowicach czy kolegiaty w Kielcach. Z czasem twórczość Frączkiewicza uległa stopniowej przemianie od form barokowych po rokokowe. Był autorem ekspresyjnych figur ołtarzowych rzeźbionych w drewnie, najczęściej przedstawiających anioły. Jedynym dziełem wykonanym przez Frączkiewicza w okolicach Tarnowa jest ołtarz główny do kościoła Nawiedzenia NMP w Tuchowie.

- Imbramowice, kościół norbertanek, ołtarze (1716-32), wspólnie z Kacprem Bażanką
- Kraków, kościół śś. Piotra i Pawła, chór, prospekt organowy i rzeźby świętych w ołtarzu głównym (1726-34)
- Kraków, kościół św. Anny, ambona (1727)
- Kraków, kościół św. Floriana, stalle i ambona (1728)
- Kielce, katedra, ołtarze wykonane według projektu Kacpra Bażanki (1728-41)
- Raków, kościół św. Trójcy, ołtarze (1729)
- Kraków, kościół św. Jana, ołtarz główny (1730)
- Kraków, kościół kamedułów na Bielanach, ołtarz w kaplicy św. Benedykta (1738)
- Kraków, kościół misjonarzy, chór muzyczny i prospekt organowy (2. ćw. XVIII w.)
- Tuchów, kościół Nawiedzenia NMP, ołtarz w nawie południowej (1740-41)

Tekst umieszczony 03.10.2003, poprawiony i uzupełniony 12.08.2018

LITERATURA

Chrzanowski T., Kornecki M., Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982
Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1978
Sztuka polska. XVIII w., opr. zb., wyd. Arkady 2016