Kornel Drank, rzeźbiarz, snycerz, urodził się 1824 r. na Strusinie (wtedy jeszcze podtarnowskiej wsi), zmarł w 1871 r. w Tarnowie. Należał do tarnowskich cechów: stolarskiego, metalowego i sukienniczego. Posiadał warsztat w którym zatrudniał uczniów i czeladników. Wykonywał prace dla wielu kościołów w diecezji tarnowskiej. Musiał cieszyć się opinią sprawnego rzemieślnika skoro w latach 50-tych XIX w. powierzono mu wykonanie ołtarza głównego do tarnowskiej katedry. Ołtarz ten został usunięty w 1890 r. w czasie kolejnej renowacji wnętrza. W 1850 r. Drank przeprowadził też konserwację głównego ołtarza z kościoła w Dębnie, która polegała na uzupełnieniu ubytków, pomalowaniu i pozłoceniu. Do naszych czasów zachował się ołtarz główny w kościele parafialnym w Baranowie Sandomierskim. Kornel Drank znany był ze swojej działalności patriotycznej. Szczególnie aktywny był w okresie powstania styczniowego, kiedy jego mieszkanie służyło jako kryjówka dla ochotników udających się do powstania w Królestwie Polskim. W 1864 r. został skazany przez władze austriackie na cztery miesiące więzienia. Drank zmarł na raka przełyku i został pochowany na Starym Cmentarzu w Tarnowie.

Tekst umieszczony 25.11.2007

Dziękuję panu Antoniemu Sypkowi za zwrócenie mojej uwagi na osobę Kornela Dranka oraz za cenne wskazówki.

 LITERATURA

Luchter Krupińska L., Budowle sakralne Dębna, Dębno 2004
Sypek A., Cmentarz Stary w Tarnowie. Przewodnik, Tarnów 1991