Dawne kościoły
HISTORIA. Kościół został zbudowany dla urszulanek w latach 1877-78 według projektu architekta Karola Polityńskiego. Następnie konsekrowany w 1878 r. przez bpa tarnowskiego Alojzego Pukalskiego. W 1979 r. wraz z erygowaniem nowej parafii kościół został rozebrany a na jego miejsce wzniesiono nowy kościół św. Maksymiliana Kolbe.
ARCHITEKTURA. Neoromański, murowany z cegły. Jednonawowy, zbudowany na planie krzyża greckiego. Prezbiterium krótkie, zakończonego płytką apsydą ołtarzową. Nawa zbliżona do kwadratu z przedsionkiem od frontu. W lewym ramieniu transeptu oratorium zakonne o dwóch kondygnacjach, wydzielone przeszkloną ścianą. Ściany na zewnątrz podziałach w formie płytkich arkad z fryzem arkadkowym. Całość nakrywają dachy dwuspadowe z wieżyczką na sygnaturkę na skrzyżowaniu kalenic. Sklepienia w prezbiterium kolebkowe z lunetami, w apsydzie hemisferyczne, w nawie krzyżowe a w prawym ramieniu transeptu kolebkowe. Wnętrze rozczłonkowane półkolistymi arkadami. Polichromia wnętrza figuralna i ornamentalna, zaprojektowana przez s. Małgorzatę Bogucką i wykonana przez s. Jolantę Woroniecką. Witraże figuralne, neogotyckie z 2. poł. XIX w. umieszczone w trójdzielnym oknie od południa.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Oba ołtarze wykonał snycerz Latoszyński w 1878 r. według projektu Michała Zajączkowskiego. Główny, neobarokowy z figurą Serca Pana Jezusa. Boczny neobarokowy z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej w polu głównym a w zwieńczeniu św. Józefa, malowany przez Jadwigę Niesiołowską. Konfesjonał z 1878 r. Obrazy Drogi Krzyżowej z 1922 r. malowała s. Salezja Tłoczyńska.
Tekst umieszczony 28.11.2006
LITERATURA
Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Potępa S., Złota era Tarnowa, Tarnów 1998
