Kościoły

Dobrków - miejscowość w powiecie dębickim (województwo podkarpackie).
HISTORIA. Parafię w Dobrkowie uposażyli w 1368 r. właściciele wsi, Borysław i Andrzej h. Topór, przypuszczalnie w tym czasie powstał tam również pierwotny, drewniany kościół. W latach 1565-95 kościół znajdował się w posiadaniu protestantów, wtedy też wzniesiono murowane prezbiterium  fundowane przez Jana Koniecpolskiego. W XVII w. do prezbiterium dobudowano drewnianą nawę a w XVIII w. kościół został powiększony o kaplice i wieżę od frontu, która została podwyższona w 1913 r. W latach 1957-58 przeprowadzono remont w czasie którego wymieniono fundamenty i wzniesiono nową wieżę na wzór poprzedniej.
ARCHITEKTURA. Bez wyraźnych cech stylowych. W części murowany z kamienia i cegły, otynkowany a w części drewniany o konstrukcji zrębowej, oszalowany. Jednonawowy z dwiema kaplicami po bokach i kruchtą od południa oraz prezbiterium zamkniętym ściana prostą, przy którym zakrystia z dawną lożą kolatorską na piętrze. Od zachodu wieża z przedsionkiem w przyziemiu, drewniana, konstrukcji słupowej, nakryta hełmem ostrosłupowym, wzorowanym na hełmie wieży kościoła parafialnego w Pilźnie. Wnętrze nakryte stropem płaskim, w nawie z zaskrzynieniami. W zakrystii sklepienia krzyżowe a w dawnej loży dwa przęsła sklepień krzyżowych z rozetami stiukowymi w zwornikach. Pod wieżą strop kasetonowy. Dachy dwuspadowe, pobite blachą z wieżyczką na sygnaturkę nad prezbiterium. Polichromia w części drewnianej kościoła, figuralna i ornamentalna z przełomu XIX i XX w., odnowiona i uzupełniona w 1926 r. przez malarza Adolfa Haja, który w tym samym roku wykonał malowidła ornamentalne w prezbiterium. Natomiast polichromię na stropie pod wieża o tematyce maryjnej wykonał w 1958 r. malarz tarnowski Stanisław Westwalewicz.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Ołtarz główny rokokowy z 2. poł. XVIII w., przekształcony w latach 1879-80, z bramkami i rzeźbami świętych oraz obrazem Wniebowzięcia NMP, malowany w 1879 r. przez Walerego Eljasza Radzikowskiego. Cztery ołtarze boczne, poźnobarokowe z XVIII w. i dwa przy tęczy neobarokowe z XIX/XX w. W ołtarzu w kaplicy północnej rzeźbiona grupa Ukrzyżowania, późnobarokowa z 1. poł. XVIII w. Ambona poźnobarokowa z XVIII w. Chrzcielnica klasycystyczna z 1. poł. XIX w. Obrazy barokowe z XVIII w.: 1. Anioł Stróż; 2. św. Rozalia. Krucyfiks w tęczy barokowy z XVII/XVIII w. Organy 10-głosowe z 1. poł. XIX w., później remontowane i uzupełniane. Dzwony: 1. odlany 1758 r. przez Joannesa Weidnera; 2. z 1929 r.wykonany w Odlewni dzwonów Schwabe w Białej w 1921 r.

Tekst umieszczony 23.12.2003

LITERATURA

Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Kornecki M., Kościoły drewniane w Małopolsce, Kraków 1999
Krupiński A., Zabytki urbanistyki i architektury województwa tarnowskiego, Kraków 1989
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł