Kościoły

Pisarzowa, miejscowość w powiecie limanowskim (wojewóztwo małopolskie).
HISTORIA. Parafia w Pisarzowej powstała około 1336 r. Poprzedni gotycki kościół z 1478 r. został rozebrany ze względu na zły stan techniczny. Jego elementy zostały wykorzystane przy budowie obecnego kościoła w 1713 r. Konsekracji świątyni w 1749 r. dokonał biskup sufragan krakowski Michał Kunicki. W 1875 r. kościół został powiększony przez przedłużenie nawy i dobudowę wieży. Kolejna rozbudowa miała miejsce na początku XX w. kiedy to od południa dobudowano kaplicę. Wreszcie w 1978 r. wieża została podwyższona o jedną kondygnację.
ARCHITEKTURA. Drewniany, wzniesiony w konstrukcji zrębowej z wieża o konstrukcji słupowej. Złożony z nawy i węższego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium. Przy prezbiterium od północy zakrystia a od południa niewielki składzik. Przy nawie od południa kaplica, zamknięta trójbocznie a od frontu wieża. Wieża podzielona na trzy kondygnacje, nakryta hełmem baniastym z latarnią. Górna kondygnacja wieży za każdej strony przepruta okienkami o wykroju czwórliścia. Środkowa kondygnacja ozdobiona od południa dużym oknem w neogotyckim obramieniu zwieńczonym kwiatonami. Prezbiterium i nawę nakrywa dach dwuspadowy o wspólnej kalenicy z wieżyczką na sygnaturkę z latarnią. Kaplica także nakryta jest dachem dwuspadowym. Wewnątrz prezbiterium nakryte jest pozornym sklepieniem kolebkowym o łuku obniżonym, zaś nawa i kaplica nakryta jest stropami. Polichromia wnętra figuralna i ornamentalna, wykonana w 1897 r. przez Adolfa Gucwę. W prezbiterium na sklepieniu przedstawiony jest Zmartwychwstały Chrystus unoszący się nad grobem, którego pilnują dwaj żołnierze. Na sklepieniu nawy znajduje się scena Koronacji Najświętszej Marii Panny przez Trójcę Świętą, Maryi towarzyszą dwaj aniołowie, zaś nad postaciami Chrystusa i Boga Ojca unosi się Duch Święty pod postacią gołębicy.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Ołtarz główny barokowy z końca XVII w. z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem, współczesnym ołtarzowi, promienistą glorią w zwieńczeniu i rzeźbami aniołów. Trzy ołtarze boczne, dwa z nich barokowe z końca XVII w. ustawione w nawie. W lewym ołtarzu umieszczony jest obraz Serca Pana Jezusa z 1892 r. a w zwieńczeniu Veraikon. W ołtarzu prawym znajduje się obraz śś. Anny i Maryi czytających Pismo Święte a w zwieńczeniu obraz św. Stanisława biskupa. Trzeci ołtarz boczny ustawiony w kaplicy, rokokowy z 2. połowy XVIII w. z obrazem Matki Bożej Różańcowej z XVII w. i w zwieńczeniu św. Jana Nepomucena w otoczeniu rzeźb aniołów. Ambona i konfesjonał rokokowe z 2. połowy XVIII w. Ławy z XVIII w. Chrzcielnica kamienna barokowa z XVII w. ustawiona w kaplicy. Organy 10-głosowe, wykonane przez Tomasa Falla w 1900 r., przebudowane w 1984 r. przez Stanisława Wilewskiego z Nockowej. Trzy dzwony, wszystkie wykonane w 1978 r. w Odlewni dzwonów Felczyńskich w Przemyślu: 1. św. Jan Ewangelista; 2. Matka Boska Nieustającej Pomocy; 3. św. Maksymilian Kolbe.

LITERATURA

Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. I, Województwo krakowskie, z. 7, Powiat limanowski, Warszawa 1953
Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacia, opr. zb., Pruszków 2001
Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Parafie ziemi limanowskiej, opr. zb., Proszówki 2009
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis
ks. Rzepa J, Kornecki M., Dzwony Diecezji Tarnowskiej, Kraków 2001

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł