Kościoły
Wawrzka, kościół Matki Bożej Szkaplerznej
Marek Sztorcdawna cerkiew
Wawrzka, miejscowość w powiece nowosądeckim (województwo małopolskie).
HISTORIA. W okresie międzywojennym Łemkowie mieszkający w Wawrzce przeszli z grekokatolicyzmu na prawosławie. W 1937 r. rozpoczęli budowę cerkwi, która do wybuchu II wojny światowej nie została ukończona. Po roku 1947 w miejsce usuniętej ludności łemkowskiej przybyli do Wawrzki polscy osadnicy, którzy kontynuowali budowę świątyni już z przeznaczeniem na kościół rzymskokatolicki. Prace budowlane ukończono przed 1950 r. kiedy to miała miejsce konsekracja kościoła.
ARCHITEKTURA. Świątynia wzniesiona w typie cerkiewnej architektury łemkowskiej. Złożona jest z nawy i węższego prezbiterium, wzniesionych w konstrukcji zrębowej oraz wieży wzniesionej w konstrukcji słupowej. Ściany oszalowane, w dolnej części pionowymi deskami, w górnej poziomymi. Nad nawą i prezbiterium dachy namiotowe z makowicami, zwieńczone łacińskimi krzyżami. Wieża o pochyłych ścianach z nadwieszaną izbicą, nakryta daszkiem namiotowym z blaszaną makowicą. Wnętrze nakryte jest pozornymi sklepieniami kolebkowymi.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Ołtarz główny z 1950 r. z obrazem Matki Bożej Szkaplerznej, otoczonym miejscowym kultem. Dwa ołtarze boczne, także z 1950 r. z obrazami Matki Bożej z Dzieciątkiem i świętej Rodziny. Dzwon Maryja odlany w 1982 r. w Odlewni dzwonów Felczyńskich w Przemyślu.
LITERATURA
Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, opr. zb., Pruszków 2003
Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
ks. Rzepa J., Kornecki M., Dzwony Diecezji Tarnowskiej, Kraków 2001
