Biogramy
Pfister Jan
Marek SztorcJan Pfister, urodzony w 1573 r., zmarł miedzy rokiem 1642 a 1645. Rzeźbiarz niemiecki, pochodzący z Wrocławia. Czynny we Lwowie, następnie po 1627 w Brzeżanach. Do Lwowa przybył w pierwszych latach XVII w., współpracował przy wystroju plastycznym kaplicy Boimów (1609-11) oraz kościoła bernardynów (ok. 1613-15). Wykonał epitafium Zygmunta Breslera w kaplicy Boimów (1612) i zapewne nagrobki Jana Swoszowskiego u dominikanów oraz abp Jana Zamoyskiego w katedrze (1614). Około 1627 r. osiadł w Brzeżanach, gdzie jako nadworny artysta Sieniawskich, prawdopodobnie pracował przy dekoracji zamku, wykonał w kaplicy zamkowej pomniki nagrobne Adama Hieronima Sieniawskiego (po 1627) i trzech braci Sieniawskich: Mikołaja, Aleksandra i Prokopa (po 1636-41). Ostatnim jego dziełem było epitafium Boimów w ich lwowskiej kaplicy (przed 1645). Pfister przyjmował też zamówienie w innych miastach, przypuszczalnie jest autorem ołtarza głównego do kościoła bernardynów w Rzeszowie około 1637 r. Jednak najważniejszym dziełem Pfistera jest bardzo bogata dekoracja rzeźbiarska pomnika Ostrogskich w katedrze w Tarnowie. Ten zaprojektowany i być może rozpoczęty przez Wilhelma van den Blocke pomnik nagrobny został ukończony w 1620 r. właśnie przez Jana Pfistera, który w tym samym kościele wykonał jeszcze epitafium rodziny Ziębów (1622). Artysta łączył w twórczości elementy niemieckiego i niderlandzkiego manieryzmu z polska tradycją kompozycji nagrobków z uśpiona figura zmarłego o realistycznym, portretowym ujęciu głowy zmarłego.
Tekst umieszczony 11.04.2005
LITERATURA
Sztuka świata. Leksykon L-Z, t. 13, Warszawa 2000
