Biogramy

Julian Zachariewicz urodził się w 1837 r. we Lwowie, zmarł w 1898 r. tamże. Polski architekt pochodzenia ormiańskiego, konserwator zabytków, profesor i rektor Politechniki Lwowskiej. Studiował na Akademii Technicznej we Lwowie, następnie kontynuował naukę w Instytucie Politechnicznym w Wiedniu. Po ukończeniu studiów pracował jako inżynier w wiedeńskiej dyrekcji kolei a później w Kolei galicyjskiej im. Karola Ludwika. Po powrocie do Lwowa w 1871 r. objął nowo utworzoną Katedrę Budownictwa we lwowskiej Akademii Technicznej. Po założeniu na tej uczelni Wydziału Budownictwa, Julian Zachariewicz został jego dziekanem. W 1877 r. Akademia Techniczna została przekształcona w Politechnikę Lwowską a Zachariewicz został jej pierwszym rektorem. Julian Zachariewicz był najwybitniejszym architektem lwowskim tworzącym w duchu historyzmu. Projektował budynki użyteczności publicznej, obiekty sakralne a także liczne prywatne domy i wille. Do najlepszych projektów Zachariewicza należą jego lwowskie realizacje: gmach główny Politechniki Lwowskiej oraz gmach Galicyjskiej kasy oszczędności. Zdecydowana większość projektów Juliana Zachariewicza powstała we Lwowie i w Małopolsce Wschodniej a dziś znajduje się na trenie Ukrainy. Architekt na obszarze diecezji tarnowskiej pracował tylko raz, kiedy to wykonał projekt i nadzorował kontrowersyjną neogotycką przebudowę tarnowskiej katedry. Synem Juliana Zachariewicza był ceniony architekt Alfred. Zachariewicz przez dłuższy czas mieszkał w zaprojektowanej przez siebie willi Julietka przy ul. Fleszara 14. Został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.

Obiekty użyteczności publicznej:
- Lwów, gmach główny Politechniki Lwowskiej, ul. Sapiehy, obecnie Bandery 12 (1873-77)
- Lwów, gmach Laboratorium Politechniki Lwowskiej, pl. św. Jura 9 (1876)
- Lwów, gmach Galicyjskiej Kasy Oszczędności we Lwowie, przy zbiegu ul. Legionów i Jagiellońskiej, obecnie Swobody i Hnatiuka (1889-91)

Obiekty Sakralne:
- Czerniowce, synagoga (1873-77), zniszczona w 1941, po odbudowie przeznaczona na kino
- Lwów, kościół Serca Pana Jezusa i klasztor franciszkanek, ul. Kurkowa, obecnie Łysenki 43 (1876-88)
- Zarzecze koło Przeworska, kościół św. Michała Archanioła (1880-95)
- Żwyżyn koło Brodów, cerkiew (1888)
- Bucniów koło Tarnopola, kościół śś. Piotra i Pawła (1891)
- Żelechów Wielki koło Kamionki Bużańskiej, cerkiew św. Paraskewy (1891-92)
- Markopol koło Brodów, cerkiew Narodzenia Bogurodzicy (1892-96)

Rezydencje i domy prywatne:
- Rozdół, pałac Lanckorońskich (1874)
- Lwów, willa Juliana Zachariewicza, ul. Klejnowska, obecnie Kamieniarzy 9 (1874)
- Psary koło Rohatynia, pałac Reyów (1882)
- Lwów, dom malarza Jana Styki, przy zbiegu ul. Mickiewicza i Ziemiałkowskiego, obecnie Listopadowego Czynu i Nowakiwskiego (1889)
- Lwów, willa Maria rodziny Madejskich, ul. Lenartowicza 20, obecnie Neczuja-Łewyćkiego, zbudowana przez J. Lewickiego (1891)
- Lwów, willa, ul. Nabielaka 29, obecnie Kotlarewskiego (1892)
- Lwów, willa Julietka, Juliana i Alfreda Zachariewiczów we Lwowie, ul. Fleszara 14, obecnie Metrologiczna (1893)

Prace konserwatorskie:

- Lwów, kościół św. Jana Chrzciciela, rekonstrukcja (1886-87)
- Lwów, Kościół Matki Bożej Śnieżnej, rekonstrukcja (1888-92)
- Tarnów, katedra Narodzenia NMP, przebudowa (1889-97)

Ilustracja synagogi w Czerniowcach za pl.wikipedia.org

LITERATURA

Czartoryski-Sziler P., Julian i Alfred Zachariewiczowie - sławni architekci Lwowa, "Nasz Dziennik"
Lwów. Ilustrowany przewodnik, wyd. VIA NOVA, Wrocław 2001
Stefański K., Architektura XIX wieku na ziemiach polskich, Warszawa 2005

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł