Lokalizacja: Zaborów, powiat Brzesko  (50.147042, 20.692956)
Budowa: 1949 - 1951
Architekt: Zdzisław Kupiec
Styl: modernizm

HISTORIA. Parafia w Zaborowie została erygowana w 1919 r. po wydzieleniu jej obszaru z parafii Szczurowa. Poprzedni drewniany kościół, który był już drugim z rzędu kościołem w Zaborowie, został zbudowany w 1835 r. i konsekrowany przez biskupa tarnowskiego Alojzego Pukalskiego w 1858 r. Drewniany kościół został rozebrany w 1950 r. w czasie budowy obecnego murowanego kościoła w latach 1949-51 według projektu architekta Zdzisława Kupca. Nowy kościół konsekrował biskup tarnowski Karol Pękala w 1967 r.

ARCHITEKTURA. Modernistyczny, łączący sobie kilka stylów. Złożony z trójnawowego bazylikowego korpusu i krótkiego prezbiterium, zamkniętego ścianą prostą. Od południa do nawy dostawiona jest wieża a do prezbiterium zakrystia. Wzdłuż bocznej południowej nawy ciągnie się podcień wsparty na podwójnych filarach. Na zewnątrz prezbiterium opięte jest ściętymi szkarpami. Okna korpusu i prezbiterium zamknięte są łukami odcinkowymi. Fasada frontowa zwieńczona jest trójkątnym szczytem wypełnionym blendami. W przyziemiu fasady płytka wnęka ujmująca wejście. Nawę główną i prezbiterium nakrywają dachy dwuspadowe, nad nawami bocznymi dachy pulpitowe. Nad nawą główną wieżyczka na sygnaturkę. Wieża kwadratowa w dolnych kondygnacjach, w dwóch górnych przechodząca w ośmiobok, nakryta ostrosłupowym hełmem. Wnętrze prezbiterium, nakryte jest spłaszczonym sklepieniem kolebkowym z lunetami, nawę główną nakrywa żelbetowy strop kasetonowy. Nawy boczne nakryte są sklepieniami żaglastymi. Nawa główna otwarta jest do naw bocznych niskimi arkadami i spłaszczonych łukach.

WYSTRÓJ I WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Polichromia wnętrza figuralna i ornamentalna wykonana przez Stanisława Westwalewicza i Jakuba Beresia w 1966 r. Ołtarz główny wykonany około 1951 r. według projektu Zygmunta Gawlika. W polu środkowym obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, zwanej Zaborowską, barokowym z XVII-XIX w. na zasłonie obraz Nawiedzenia NMP, namalowany po 1951 r. Cztery ołtarze boczne neobarokowe, wykonane z wykorzystaniem fragmentów ołtarz z dawnego kościoła. W jednym z ołtarzy znajdują się rzeźby śś. Piotra i Pawła, w zwieńczeniu innego umieszczona jest późnobarokowa płaskorzeźba Boga Ojca z początku XIX w., w kolejnym znajduje się obraz Ukrzyżowania z 1. połowy XIX w. Ambona i chrzcielnica neobarokowe. Ławy neogotyckie z około 1960 r. Organy 11-głosowe wykonał w 1851 r. Jan Baranowski ze Starego Sącza. Trzy dzwony: 1. S. Martinus odlany w 1609 r.; 2. Andrzej Apostoł, wykonany w 1923 r. i 3. Maryja Nawiedzająca, wykonany w 1991 r., oba wykonane w Odlewni dzwonów Felczyńskich w Przemyślu.

DZWONNICA drewniana zbudowana w 1830 r. o konstrukcji słupowej. Kwadratowa, o lekko pochyłych ścianach, oszalowana i nakryta baniastym hełmem pobitym gontem.

LITERATURA

Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis
Piątkowska Ł., Parafie Ziemi Bocheńskiej, Bochnia 2004
Rzepa J., Kornecki M., Dzwony Diecezji Tarnowskiej, Kraków 2001