Kościoły

Tarnów, kościół Najświętszego Serca Jezusa

Lokalizacja: Tarnów, ul. Lwowska 104 (50.014585, 21.009712)
Budowa: 1935-39, 1947-1952
Architekt: Konstanty Jakimowicz
Styl: modernizm

HISTORIA. Kościół zbudowany w latach 1935-39 według projektu architekta Konstantego Jakimowicza z Warszawy. Do 1939 r. wzniesiono korpus świątyni oraz wieże do wysokości ścian kościoła. Ten etap prac z ramienia Kurii Diecezjalnej nadzorował bł. ks. Roman Sitko. W okresie II wojny światowej prace przy budowie zostały przerwane a nieukończony kościół służył jako magazyn armii niemieckiej oraz stajnie dla koni armii sowieckiej. Budowę kościoła wznowiono w 1947 r. i trwała ona do 1952 r. Podwyższono wtedy m.in. obie wieże według projektu Romana Łomnickiego. Nie zrealizowano dekoracji rzeźbiarskiej, która według pierwotnego projektu miała zdobić fasadę. Jeszcze przed ukończeniem budowy w 1949 r. bp tarnowski Jan Stepa erygował przy kościele parafię. W latach 1962-63 przebudowano prezbiterium, a w 1978 r. dach kościoła pokryto blachą miedzianą. Konsekracja kościoła nastąpiła w 1984 r. a dokonał jej biskup tarnowski Jerzy Ablewicz.

ARCHITEKTURA. Modernistyczny z elementami klasycyzmu redukcyjnego. Zbudowany z cegły i żelbetu, potynkowany. Korpus trójnawowy, bazylikowy z transeptem, sześcioma płytkimi, zblokowanymi kaplicami przy nawach bocznych oraz dwiema wieżami od frontu. Prezbiterium zamknięte ścianą o łuku lekko spłaszczonym, przy nim od zachodu zakrystia a od wschodu kaplica. Część prezbiterialna znacznie podniesiona w stosunku do korpusu nawowego. Wnętrze nakryte stropami żelbetowymi wspartymi na wysokich filarach, w korpusie nawowym podwójnymi. Fasada z dwiema wieżami jednakowej wysokości z przedsionkami w przyziemiach, poprzedzona żelbetowym podcieniem wspartym na filarach, z zadaszeniem łączącym się z dachami kaplic przy nawach bocznych. Pomiędzy wieżami, nad podcieniem mozaika z przedstawieniem Chrystusa Dobrego Pasterza, autorstwa Bogdany i Anatola Drwalów. Okna duże, prostokątne, w kaplicach bocznych małe koliste. Nad nawą główną i transeptem spłaszczone dachy dwuspadowe, nad nawami bocznymi i kaplicami pulpitowe, na wieżach spłaszczone dachy namiotowe. Wnętrze nakryte stropami żelbetowymi wspartymi na wysokich filarach, w korpusie nawowym podwójnymi.

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Na ścianie północnej prezbiterium duża płaskorzeźba Serca Pana Jezusa w otoczeniu dwunastu apostołów wykonana w 1962 r. według projektu Tadeusza Sadowskiego. Ołtarz boczne współczesne, z nich dwa przy tęczy: w lewym obraz Jezu ufam Tobie, w prawym barokowa rzeźba Chrystusa Frasobliwego z XVII-XVIII w., obita srebrną blachą trybowaną, rokokową z 2. ćw. XVIII w. Dwa ołtarze w transepcie: w lewym obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, w lewym obraz bł. Romana Sitko. Organy 71-głosowe wykonane w latach 1968-69 przez firmę Tadeusza Rajkowskiego z Włocławka zostały zastąpione instrumentem budowanym od 2010 r. przez Dariusza Zycha z Wołomina. Tablice pamiątkowe: 1. ks. Infułata Romana Sitko, kanonika kapituły katedralnej i  rektora Seminarium Duchownego w Tarnowie (zm. 1942), wykonane w 1970 r.; 2. ks. Infułata Stefana Dobrzańskiego, kanonika kapituły katedralnej (zm. 1999), wykonane w 2000 r.; 3. policjantów II RP pomordowanych przez NKWD w 1940 r., wykonane w 2002 r. Dwa dzwony Maryja z 1949 r. i Roman z 1951 r. Dawniej w kościele można było zobaczyć kilka starszych obrazów: 1. Ofiarowanie w świątyni, malowany przez Alojzego Rejchana w 1843 r.; 2. Zesłanie Ducha Świętego; 3. Adoracja NMP, oba namalowane przez Jana Bukowskiego przed 1939 r.; 4. Chrzest Polski, malowany przez Czesława Lenczowskiego w 1958 r.

Tekst umieszczony 06.05.2004, aktualizowany 12.11.2021

LITERATURA

Burno F,. Świątynie nowego państwa. Kościoły rzymskokatolickie II Rzeczypospolitej, Warszawa 2012
Gajda P., Własny pasterz, Brzesko 2003
Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis

Tarnów, kościół Najświętszego Serca Jezusa

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł