Kościoły

Lokalizacja: Szerzyny, powiat Tarnów  (49.810355, 21.245021)
Budowa: 1927-1928
Architekt: Stanisław Majerski
Styl: eklektyzm z elementami neoromanizmu i neobaroku

HISTORIA. Pierwsza wzmianka o parafii w Szerzynach pochodzi z 1513 r. Poprzedni drewniany kościół wzniesiony w 1565 r., został zniszczony przez pożar w 1933 r. Obecny kościół zbudowany został w latach 1927-28 według projektu architekta Stanisława Majerskiego, pod kierunkiem budowniczego Franciszka Boratyńskiego. Konsekracji kościoła dokonał w 1929 r. bp sufragan tarnowski Edward Komar.

ARCHITEKTURA. Eklektyczny, murowany z cegły z użyciem kamienia. Złożony z trójnawowego, czteroprzęsłowego, halowego korpusu z transeptem w trzecim przęśle oraz z krótkim, jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, po bokach którego dwie symetryczne przybudówki, mieszczące zakrystię i składzik. Przy nawie od frontu wieża z dwiema kruchtami po bokach. Na zewnątrz kościół opięty uskokowymi przyporami, między którymi rozmieszczone są duże okna zamknięte półkoliście. Elewacje boczne trzeciego przęsła zryzalitowane, zwieńczone szczytami falistymi. Ściany obiegają fryzy konsolkowe i arkadkowe. Wieża na planie kwadratu, częściowo wtopiona w fasadę, nakryta ostrosłupowym hełmem. Kościół nakryty dachami dwuspadowymi i pulpitowymi z wieżyczką na sygnaturkę z latarnią. Wewnątrz sklepienia krzyżowe na gurtach, wsparte na kwadratowych filarach międzynawowych. Nawa główna otwarta do naw bocznych półkolistymi arkadami.

WYSTRÓJ I WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Polichromia wnętrza figuralna i ornamentalna, malowana w 1945 r. przez Stanisława Szmuca. Część wyposażenia pochodzi z poprzedniego kościoła drewnianego. Witraże zostały wykonane w 1929 r. w pracowni Jana Kusiaka w Krakowie. Ołtarz główny rokokowy z 2. połowy XVIII w., z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem na półksiężycu, późnorenesansowym z początku XVII w., malowanym na desce, w zwieńczeniu owalny obraz św. Franciszka przed NMP, współczesny ołtarzowi. Cztery ołtarze boczne, trzy z nich rokokowe z 2. połowy XVIII w.: 1. z rzeźbami śś. Agnieszki i Katarzyny oraz obrazem św. Józefa; 2. z rzeźbami śś. Barbary i zapewne Doroty oraz obrazami: Matki Boskiej Bolesnej z XVII w. w polu głównym oraz owalnym Ecce Homo w zwieńczeniu, współczesnym ołtarzowi; 3. rokokowy z 2. poł XVIII w.; 4. neobarokowy z XX w. Chrzcielnica i ambona neobarokowe z XIX/XX w. Konfesjonał późnorenesansowy z XVII w. Organy 16-głosowe wykonane w 1970 r. przez Stanisława Wilewskiego z Nockowej. Krucyfiks barokowy z 3. ćwierci XVII w.

Tekst umieszczony 11.02.2006, ostatnio aktualizowany 14.09.2020

LITERATURA

Kornecki M., Kościoły diecezji tarnowskiej, [w:] Rocznik diecezji tarnowskiej na rok 1972, Tarnów 1972
Krupiński A., Zabytki urbanistyki i architektury województwa tarnowskiego, Kraków 1989
Pasternak P., Katalog organów w diecezji tarnowskiej, maszynopis
Strona internetowa: http://cvp.baza-witrazy.uj.edu.pl (dostęp 14.09.2020)

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł